Μηροκήλη

Η μηροκήλη αποτελεί μια ειδική μορφή κήλης που εμφανίζεται στη μηροβουβωνική περιοχή, κάτω από τον βουβωνικό σύνδεσμο, στο άνω τμήμα του μηρού. Αν και λιγότερο συχνή από τη βουβωνοκήλη, μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επικίνδυνη αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα. Είναι πιο συχνή στις γυναίκες, ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες, και συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο περίσφιξης, γεγονός που καθιστά τη χειρουργική παρέμβαση απαραίτητη. Η μηροκήλη είναι συχνά «σιωπηλή» και ενδέχεται να μη γίνει αντιληπτή πριν προκαλέσει επιπλοκές.

Αιτίες και προδιαθεσικοί παράγοντες

Η κύρια αιτία δημιουργίας μηροκήλης είναι η αδυναμία του κοιλιακού τοιχώματος στον μηριαίο πόρο, ένα φυσικό άνοιγμα που επιτρέπει τη δίοδο αιμοφόρων αγγείων προς το κάτω άκρο. Όταν η ενδοκοιλιακή πίεση αυξάνεται, μέσω αυτής της εξασθενημένης περιοχής μπορεί να προκληθεί προεξοχή σπλάχνων.

Οι πιο συχνοί παράγοντες κινδύνου είναι:

Ηλικία άνω των 50 ετών, ιδίως στις γυναίκες
Προηγούμενες εγκυμοσύνες, που έχουν επηρεάσει τη σταθερότητα των κοιλιακών τοιχωμάτων
Παχυσαρκία, που αυξάνει σταθερά την ενδοκοιλιακή πίεση
Χρόνιος βήχας ή δυσκοιλιότητα, που προκαλεί επαναλαμβανόμενη έντονη καταπόνηση
Βαριά σωματική εργασία ή άρση βαρών
Προηγούμενες επεμβάσεις στην κοιλιακή χώρα, που μπορεί να αποδυναμώσουν ανατομικές δομές

Επιπλέον, η παρουσία συγγενών παραγόντων, όπως ευρεία πυελική δομή στις γυναίκες ή διαταραχές στο συνδετικό ιστό, αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης της μηροκήλης. Δεν είναι σπάνιο να εμφανίζεται ταυτόχρονα με άλλες μορφές κήλης, όπως η βουβωνοκήλη, ιδίως σε περιπτώσεις γενικευμένης μυϊκής χαλάρωσης.

Μηροκήλη: Συμπτώματα

Η μηροκήλη έχει την ιδιαιτερότητα ότι μπορεί να παραμένει ασυμπτωματική για μεγάλο χρονικό διάστημα, ειδικά όταν είναι μικρού μεγέθους. Το πρώτο στοιχείο που συχνά αναγνωρίζει ο ασθενής είναι ένα μικρό εξόγκωμα στη ρίζα του μηρού, κάτω από τη βουβωνική χώρα, το οποίο είναι πιο εμφανές όταν στέκεται ή καταπονείται σωματικά.

Τα τυπικά συμπτώματα περιλαμβάνουν:

Τοπικό πρήξιμο ή διόγκωση που υποχωρεί όταν ο ασθενής ξαπλώνει
Αίσθημα τραβήγματος ή δυσφορίας κατά τη βάδιση ή την άσκηση
Αμβλύ πόνο στην περιοχή, ο οποίος επιδεινώνεται σταδιακά

Όταν η κήλη περισφιχθεί, δηλαδή όταν παγιδευτεί εντερική έλικα ή λίπος χωρίς δυνατότητα επιστροφής στην κοιλιακή κοιλότητα, τότε η κατάσταση καθίσταται επείγουσα. Σε τέτοια περίπτωση εμφανίζονται:

Οξύς πόνος στην περιοχή
Ναυτία και εμετοί
Ερυθρότητα ή θερμότητα στο δέρμα γύρω από την κήλη
Δυσκοιλιότητα ή αδυναμία αφόδευσης
Πυρετός και γενική καταβολή

Η περίσφιξη μπορεί να οδηγήσει σε ισχαιμία και νέκρωση του εντέρου, μια κατάσταση απειλητική για τη ζωή. Γι’ αυτό και οποιοδήποτε νέο εξόγκωμα ή έντονος πόνος στη βουβωνομηριαία περιοχή πρέπει να εξετάζεται άμεσα από χειρουργό.

Διάγνωση: Πώς εντοπίζεται η μηροκήλη;

Η διάγνωση βασίζεται σε συνδυασμό κλινικής εξέτασης και απεικονιστικού ελέγχου με αξονική τομογραφία. Κατά την εξέταση, ο ιατρός ελέγχει για τυχόν εξόγκωμα που προβάλλει στον μηριαίο δακτύλιο, το οποίο γίνεται πιο εμφανές όταν ο ασθενής βήχει ή πιέζεται.

Επειδή η μηροκήλη μπορεί να συγχέεται με βουβωνοκήλη ή διογκωμένους λεμφαδένες είναι συχνά απαραίτητη η χρήση αξονικής τομογραφίας.

Στους ηλικιωμένους ή σε ασθενείς με πολλαπλές επεμβάσεις, οι παραλλαγές στην ανατομία καθιστούν τη διάγνωση πιο δύσκολη, επομένως η εμπειρία του ειδικού χειρουργού παίζει καθοριστικό ρόλο.

Χειρουργική θεραπεία: Λαπαροσκοπική μέθοδος

Η αντιμετώπιση της μηροκήλης είναι κατ’ εξοχήν χειρουργική. Δεν υπάρχουν αποτελεσματικές μη επεμβατικές μέθοδοι πρόληψης της εξέλιξης ή της επιπλοκής της. Η χειρουργική αποκατάσταση πραγματοποιείται με :

Λαπαροσκοπική αποκατάσταση (TEP ή TAPP): Γίνεται μέσω μικρών τομών και ενδοσκοπικών εργαλείων. Είναι ελάχιστα επεμβατική, με σαφή πλεονεκτήματα: λιγότερος μετεγχειρητικός πόνος, ταχύτερη ανάρρωση και μικρότερη παραμονή στο νοσοκομείο. Η επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες μπορεί να γίνει εντός λίγων ημερών.

Μηροκήλη: Πρόληψη και αποφυγή επανεμφάνισης

Αν και δεν είναι πάντα δυνατό να προληφθεί η δημιουργία μηροκήλης, ειδικά όταν υπάρχει γενετική προδιάθεση, υπάρχουν πρακτικά μέτρα που μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο:

Διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους, ώστε να ελαττώνεται η ενδοκοιλιακή πίεση
Αποφυγή έντονης σωματικής προσπάθειας, χωρίς προθέρμανση ή ενδυνάμωση κοιλιακών μυών
Αντιμετώπιση δυσκοιλιότητας, με διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες και επαρκή ενυδάτωση
Διακοπή καπνίσματος, που σχετίζεται με χρόνιο βήχα και αυξημένο κίνδυνο κήλης
Φυσιοθεραπεία και ενδυνάμωση του κοιλιακού τοιχώματος μετά από χειρουργική αποκατάσταση

Η σωστή καθοδήγηση από εξειδικευμένο ιατρό και η παρακολούθηση σε τακτική βάση συμβάλλουν στην πλήρη αποκατάσταση και στην αποφυγή υποτροπής.

Μακροχρόνια αποτελέσματα και ποιότητα ζωής

Οι περισσότεροι ασθενείς μετά την επέμβαση έχουν πολύ καλή ποιότητα ζωής, χωρίς περιορισμούς. Η πιθανότητα επανεμφάνισης της κήλης είναι εξαιρετικά χαμηλή, ιδιαίτερα όταν εφαρμόζεται σωστά η τεχνική και τηρούνται οι μετεγχειρητικές οδηγίες.

Η επιστροφή σε ελαφρές δραστηριότητες είναι δυνατή εντός 5-7 ημερών, ενώ η πλήρης αποκατάσταση απαιτεί περίπου 4-6 εβδομάδες. Είναι σημαντικό ο ασθενής να ακολουθεί τις οδηγίες του χειρουργού σχετικά με την άρση βαρών, την επιστροφή στην εργασία και τη φροντίδα του τραύματος.

Επικοινωνήστε με τον εξειδικευμένο Γενικό Χειρουργό Δρ. Δημήτριο Σωτηρόπουλο για περισσότερες πληροφορίες για τη μηροκήλη.